Bunkier [od 9 dnia]

Gość

Jack zdziwiony odprowadzil ja wzrokiem, nie mogl uwierzyc, ze wyszla. Zaczal sie przejmowac szczegolnie po tym co sie stalo ostatnio z chmura.

Gość

Chwila samotnosci sprawila ze poczul sie zle z tym. Wyszedl wiec z bunkra.
//okolice bunkra//

Gość

Jack podtrzymywany przez Shannon wchodza do bunkra. Shannon kladzie go na lozku - przemyj rane - poprosil ja

- ok - Shannon biegnie szybko do apteczki. Wyjmuje z niej pospiesznie wate i wode utleniona. Podchodzi do Jacka i mowi - ok pokaz - Shannon niekoniecznie byla gotowa zeby zobaczyc jaka on ma rane.. ale gdy juz to odkryl.. zrobilo jej sie troche slabo, wziela pare oddechow.. nalewa na wate wode utleniona i przemywa rane Jacka.

Gość

- więcej wody Shannon.. tylko spokojnie.. Wszystko bedzie dobrze - chciał ją złapać za rękę lecz stan mu na to nie pozwalał.

Shannon nalewa wiecej wody na wacik.. i dalej przemywa rane Jacka.. widzi jak wielki musialo byc te zwierze, Jack ma 3 szramy od pazurow na prawie calych plecach. Wyglada to strasznie, ale Shannon stara sie jakos trzymac. Lzy splywaja jej po policzkach, czuje sie winna...czuje sie jak glupia dziecinna idiotka. - Nie wiem co ja zrobie jak Ciebie strace - wyszeptala delikatnie przemywajac rane.

Gość

- Nie stracisz mnie... Nie płacz - mówi z trudem i bólem w głosie

- nie mowil bys tak jakbys to widzial.. - Shannon wstaje od lozka i wyciera lzy, idzie szukac bandaza - nie potrzebnie za mna szedles.. - mowi wyrzucajac wszystko z apteczki

Gość

- nie z takich rzeczy ludzie wychodzili... Wiem, że niepotrzebnie za Toba wyszedlem.. Nie jesteś małą dziewczynką... - uśmiechnął się - to moja wina - uśmiech nie schodził z jego twarzy - kocham Cie - mówił jednym tchem.

Shannon przynosi wreszcie banzade, zostawiajac chaos kolo apteczki. Kleka przy lozku na ktorym lezy Jack. Kladzie glowe obok niego i glaszcze go po policzku - chyba jednak jestem skoro tak sie zachowuje.. nie mow tak prosze.. mowisz tak jakbys sie zegnal - caluje w usta, lzy nie przestaja jej splywac po policzkach - chyba nici z dzisiejszego obiadu? - starala sie zazartowac - ok czekaj.. teraz poloze na ta rane cos i zawine bandazem.. - wylewa na jakis material wode utleniona i kladzie na rane Jacka.

Gość

- wcale nie jesteś dzieckiem i wcale się nie żegnam, w końcu mamy razem spędzić reszte życia - łzy napływały mu do oczu - no chyba nie mówisz poważnie... obiad musi być - zmienił temat o ile to możliwe

Shannon zasmiala sie przez lzy.. mozna by powiedziec ze smiala sie i plakala. Gdy juz go owinela bandazem znow kleczy przy Jacku - ale ja nie umiem robic plackow biszkoptowych - rozplakala sie na dobre - powinienes odpoczac... sproboj zasnac.. gdzie masz tabletki? dam Ci cos przeciwbolowego - zapytala

Policzki Jane zaróżowiły się lekko. Jeszcze żaden facet spoza rodziny jej tego nie powiedział.

-Dzięki. Ale poczekaj aż spróbujesz indiańskiego placka. -uśmiechnęła się.

Gość

- gluptasku, przeciwbólowe leżą w apteczce, którą rozrzuciłaś - uśmiechnął się - nie chcę spać, chce tylko żebyś przy mnie była... a obiad zrobimy kiedy indziej, tylko nie płacz już - mówił coraz szybciej i płynniej.

Shannon wstaje i idzie po tabletki. Bierze ze soba rowniez butelke wody zeby Jack mial czym popic. Gdy juz ma wszystko idzie do pokoju gdzie lezy i siada na lozku - wypij to skarbie i polknij tabletki.. moze chociaz troche przestanie bolec - szepnela patrzac na niego troskliwie - bede caly czas przy Tobie - usmiecha sie lekko juz w miare uspokojona

Gość

Jack popił tabletki - dziekuję Shannon, dobrze że mam Ciebie - teraz złapał ja za rękę i ją zacisnął - dziękuję, wyjdę z tego.

Sawyer spojrzał na Jane. Zauważył że jej policzki stały się różowe...jakby się zarumieniły... - A ten indiański placek to z czego jest? - spytał zaciekawiony

Shannon patrzy Jackowi oczy.. glaszcze go po glowie i policzku - napewno - szepcze - niedlugo pewnie z tego wyjdziesz - usmiecha sie lekko - tak bardzo Cie kocham - daje mu calusa w usta -

-To tajemnica. Nie mogę jej zdradzić nikomu. -Jane uśmiechnęła się tajemniczo.

-No ale nie zatruję się - spytał żartobliwie po czym skończył jeść ryż.

-Jest w 100% procentach jadalne. -Jane też skończyła jeść.

No to kiedyś będziemy musieli tego spróbować. - zasugerował Sawyer po czym wstał zebrał brudne naczynia i zaczął zmywać Shocked

Gość

- wyjde z tego, ale tylko jeśli będziesz stosowała terapie pocałunkową - zaczął żartować pomimo ogromnego bólu w kręgosłupie

Jane usiadła na blacie obok zlewu ze ściereczką.

-Zobaczę później czy są tu potrzebne składniki.

Ooo czyżby szykowała się nam romantyczna kolacja - Sawyer udał że zmywa naczynia a po chwili wziął i dla żartów ochlapał Jane wodą...