Bunkier [od 9 dnia]

Jane podniosła z podłogi zostawiony przez Sawyera ręcznik i poszła do pralni gdzie wrzuciła mokre ciuchy do suszarki, wytarła się ręcznikiem i założyła suche ciuchy wyciągnięte ze swojej torby.

Sawyer zaczął się wycierać. Gdy już to zrobił ściągnął swoje spodnie i zaczął je suszyć.

Jane postanowiła wyjrzeć na zewnątrz i sprawdzić czy jeszcze pada [deszcz był już mniejszy gdy wracali do bunkra]

Sawyer wyszedł z łazienki. Zaczął się rozglądać za Jane. Nie mógł jej znaleźć. Po chwili wrócił do łazienki by ubrać koszulę. Gdy już to zrobił usiadł na kanapie i zaczął czytać jakąś książkę.

Gość

- Najlepiej gdybyś totalnie pozbyła się stroju - usmiechnal się Jack po czym spojrzał na nią pożądliwym wzrokiem

Shannon sie rozesmiala i dala namietnego Jackowi - faktycznie juz o wiele lepiej sie czujesz -

Ben wszedł niezauważony do Bunkra i napisał na jakiejś kartce

Kartke złożył i dopisał 'Dla Shannon' i wyszedł z bunkra

Sawyer wstał i zaczął szukać Jane. Wszedł do kuchni, do spiżarni, do zbrojowni jednak nigdzie nie mógł jej znaleźć. Nie wiedział co się z nią stało. Usiadł na kanapie i zaczął myśleć. Obok siebie zobaczył kartkę której wcześniej nie było. Sawyer nie mógł się oprzeć by nie spojrzeć na tą kartkę. Jednak starał się tego nie robić. Po chwili krzyknął - Shannon !!

Jane weszła do Bunkra

Sawyer spojrzał w kierunku Jane. Odłożył książkę którą czytał i spytał - gdzie byłaś moja księżniczko

-Poszłam zobaczyć czy jeszcze pada, mój Książę. -uśmiechnęła się i położyła się na kanapie tak, że jej głowa opierała się na nodze Sawyera.

No i jak pada - spojrzał na Jane po czym delikatnie zaczął głaskać ją po głowie. Zaczął dotykać jej pięknych włosów.

-Już przestało. Jest za to strasznie mokro.

No na pewno...nie wątpię - Sawyer zaczął udawać mądrego - zazwyczaj po ulewie tworzą się kałuże które stoją tak długo dopóki ziemia tego nie wsiąknie

-O, mamy już wyspowego meteorologa. -zażartowała.

Tak - kontynuował Sawyer - widzisz kiedy słońce znowu pojawi się na horyzoncie to wtedy wszystko zacznie się na nowo..nowy dzień nowe życie. - nie mógł wytrzymać ze śmiechu

-Ja już mam swoje Słoneczko, a nawet dwa. Jedno z nich właśnie na mnie patrzy. -uśmiechnęła się radośnie.

Sawyer spojrzał na Jane i powiedział - moje słonko zaraz dostanie coś na pobudzenie bo dziś nie świeci tak radośnie - nachylił się i dał całusa Jane - no teraz chyba lepiej

-No nie wiem. Spróbuj jeszcze raz. -zaproponowała tłumiąc śmiech.

Sawyer się uśmiechnął po czym ponownie pocałował Jane. Teraz jednak trwało to dłużej, mocniej i namiętniej. - No teraz wydaje mi się że wystarczy

Jane podniosła rękę i przyciągnęła nią głowę Sawyera do swojej.

-Mnie na pewno nie. -wymruczała i namiętnie go pocałowała.

Sawyer namiętnie całował Jane. Gdy zdążył chwycić oddech powiedział - dobrze bo do wschodu daleko - wymruczał

-Wiesz, że jesteś idealny w roli... -specjalnie przerwała. -... poduszki? -pokazała Sawyerowi żartobliwie język.

Sawyer zrobił obrażoną minę i powiedział - to w takim razie dziś będziesz spać bez niej - starał się ukryć śmiech przed Jane

-Drań! -usiadła szybko i chwyciła jedną z poduszek leżących na kanapie i zaczęła okładać nią Sawyera.