Wodospad

Kat zasmiala sie
- No coz. Powiedzmy ze nie ma dla mnie rzeczy ktorej nie chcialabym sprobowac.

- Uwierz mi, nie chciałabyś, aby cię torturowano... Kiedyś, gdy trafiłem w ręce terrorystów próbowali wymusić ode mnie informacje... Nie powiedziałem ani słowa, więc doprowadzili mnie do ostateczności... Moje serce stanęło i musieli mnie reanimować... To nic przyjemnego...

- Smierc tez jest pewnym przezyciem. Zreszta. Mnie wszystko ejdno. Nikogo na tym swiecie nie zostawiam. Nikt nie ebdzie tesknil - powiedziala chlodno

- Co powiesz o twoim synu? Kiedyś się dowie, że jego matka gdzieś zaginęła.

- On mnie pewnie nie pamieta. Zreszta, jestem najgorsza matka na ziemi. Nawet nie chce do niego wrocic.

- Dobrze, że ja jestem w miarę dobrym ojcem... Chociaż zostawiłem córkę samą na długie lata... Mimo, że jest juz dorosła...

- Tommy ma teraz... - zamyslila sie - Nie wiem ile ma lat. Moze 5 a moze... 4. - pwoiedziala - Nie mam pojecia.Zreszta. Gowno mnie to interesuje.

- Jesteś złą kobietą- powiedział chłodno- nawet twój własny syn cie nie interesuje...

Wstał i ruszył przed siebie
->Niezbadana część wyspy

- Uch... - powiedziala i poszla za nim

- No fakt nie czai się ale dokładnie to nie wiem za co dostałem tego buziaka - zrobił trochę zamyśloną minę
- No wiesz ona też pierwszą nie była - zażartował
- No to chyba jesteśmy - uśmiechnął się rozglądając się po okolicy

Angel rozglądneła się - hmmm chyba nie trafiliśmy jesteśmy nad wodospadem wiesz ? - spojrzała na niego

Vin chwycił się za głowę i spojrzał na okolice i by nie wyjść na głupka szybko improwizował
- No tak ale to jest droga na skróty - skłamał i uśmiechnął się pod nosem
- Dobra zaraz dojdziemy. Chodź - powiedział i poszli

//drzewka owocowe

//okolice bunkra

Jane wraz z Sawyerem doszli do wodospadu

To miejsce jest zawsze piękne - powiedział patrząc na Jane - tutaj można zapomnieć o wszystkim - dodał

-I wyobrazić sobie, że to są wakacje. -Jane usiadła na skale przy brzegu i zanurzyła dłoń w wodzie.

Sawyer usiadł obok Jane ale jednak trochę dalej. - wiesz chciałbym....wiesz bo wtedy co....no kłóciliśmy się to powiedziałaś że nie znasz mnie z tej strony...no to ja...chcę powiedzieć Ci wszystko...chciałbym powiedzieć Ci co mi się kiedyś przydarzyło może wtedy zrozumiesz moje zachowanie - powiedział patrząc w wodę

-Dobrze, mów. -Jane spojrzała z ciekawością na Sawyera.

To zacznę od początku choć to pewnie znasz - westchnął - gdy miałem 8 lat do mojego domu wpadł mój ojciec i zabił moją matkę a potem się zabił...wiedziałem że to przez pewnego faceta...później jak podrosłem obiecałem sobie że się zemszczę...no i prawie się udało...facet który zniszczył moich rodziców, moje życie nazywał się Sawyer - spojrzał na Jane która chyba nie mogła tego pojąć - tak właśnie nazywał się Sawyer. Później dziwnym trafem udało się że dla niego pracowałem...miałem za zadanie wkroczyć do świata mafii a że byłem doskonałym...złodziejem, oszustem i naciągaczem nadawałem sie do tego. Później dowiedziałem się gdzie szanowny pan Sawyer przebywał...poleciałem tam by się zemścić...no i zaraz po przylocie w ten sam to zrobiłem....zabiłem go - spojrzał ponownie na Jane - potem zamieszkałem z pewną kobietą która miała dzieci a jaj mąż zmarł wcześniej. Mieszkałem z nią tydzień kiedy to potem leciałem tym lotem - skończył i spojrzał na Jane

Przez dłuższą chwilę Jane nie była w stanie wykrztusić z siebie słowa.

-Nikt nie jest doskonały. -powiedziała w końcu spokojnym głosem

Sawyer spojrzał na Jane - no widzisz kochanie...teraz spojrzysz na mnie troszkę inaczej...jak widzisz nie woziłem się na białych koniach, uczyłem sie 3 języków i nie jadłem 3 dań dziennie - powiedział wstając - no ale nic..jakoś dałem radę i biegnę dalej przed siebie - dodał

-Rozumiem co czułeś do tego człowieka, bo ja czuję taką samą nienawiść do tego, który dał mi życie. -mówiła powoli

Sawyer zmrużył oczy i spojrzał na Jane - co ty wypowiadasz? - spytał zaskoczony

-Pamiętasz ten list urodzinowy od Logana, mojego brata. Napisał, że pewien bogaty gość uwiódł naszą matką, a gdy okazało się, że jest w ciąży to ją zostawił. Potem porwał mnie ze szpitala i po kilku dniach porzucił w sierocińcu. Nienawidzę go tak bardzo, że mogłabym wpakować mu kulę między oczy i nawet bym nie drgnęła.

Sawyer spojrzał na Jane. Zrozumiał że czuja się tak samo jak on. - chyba oboje mieliśmy czadowe dzieciństwo - zażartował lekko siadając obok Jane

-No tak. -szepnęła patrząc w wodę. -Ale liczy się to co jest teraz i co będzie potem. -uśmiechnęła się lekko.