Wodospad

Wszystko ok - Sawyer zaczął wypluwać wodę z ust - jest ok...nie martw się... - powiedział...

-Kocham cię, więc jak mam się o ciebie nie martwić?

Przytulił Jane mocno do siebie i powiedział - widzisz gdyby mi coś było nie dałbym rady cie przytulić.... - odetchnął i powoli usiadł....

-To dobrze. -Jane odetchnęła z ulgą i przyciągnęła walizkę bliżej. -To model P5-SI firmy Zero Haliburton. -powiedziała obejrzawszy zamek

Teraz jest tylko jedno pytanie. Jak to otworzyć....kurde zawsze jakieś problemy... szlak- krzyknął Sawyer

-Tego zamka nie da się otworzyć kartą kredytową czy wykałaczką. -Jane zamyśliła się na chwilę. A co mi tam! -Jednak ma coś co pomoże to otworzyć. Jest w bunkrze.

No dobra masz jakiś pomysł? Bo ja zupełnie wysiadam....zdaje się na twoje ręce.... Smile

Chodźmy do bunkra. -Jane szybko się ubrała.

Bunkier

Sawyer szybko założył jeszcze mokrą koszulę i ruszył za Jane

Angel dobiegla do wodospadu. Usiadla na kamieniu, ukrywajac swoja twarz w dloniach, nie wiedziala co ma zrobic.

Boone szybko wybiega przed wodospad, przy którym siedzi zapłakana Angel. Jest noc, i obok dźwięku szumiącej wody i płaczu Angel nie słychać nic...
- Oj nie płacz Kochanie... wyjaśnijmy sobie pare rzeczy. Jeśli coś jest nie tak, powiedz mi to prosto w twarz, ja przyjmę to. Jeśli uważasz, że nie możemy być ze sobą, przez ten incydent... będę musiał to przyjąć z pokorą i cierpieniem. Wiem, że nie jest Tobie łatwo, ale chciałem być szczery i nie ukrywać nic przed Tobą...

- dobrze ze powiedziales - mruknela nie podnoszac glowy- ale mimo wszystko mnie to boli, nie wiem co mam zrobic, pierwszy raz jestem w takiej sytuacji, potrzebuje czasu - ostatnie slowa podkreslila bardziej.

- Ok.. rozumiem Cię... dajmy sobie szansę, a teraz chodź przytul się i wracajmy do bunkra, bo naprawdę tu jest niebezpiecznie.. bardzo niebezpiecznie..

Angel wstala ale nie wpadla w ramiona Boone'a, szla szybkim krokiem w strone bunkra.

Boone i Angel zniknęli między drzewami... byli coraz bliżej bunkra

-No to jesteśmy...widzisz...tutaj jak trafiliśmy pierwszy raz od razu mi się tu spodobało...teraz chyba wiem dlaczego...piękny wodospad....piękne jeziorko i jeszcze piękniejsza kobieta - powiedział uroczo

-I cudowny książę z bajki. -Jane uśmiechnęła się.

//cya jutro, wywalają mnie :placze:

Sawyer położył się na trawie. Obok niego położyła się Jane. Patrzyli na piękny wodospad który był przed nimi. Sawyer objął Jane po czym dal jej całusa i spojrzał w niebo. Po chwili jego wzrok wrócił na wodospad.

Jane leżała wtulona w Sawyera i patrzyła jak pod wodospadem pojawia się mała tęcza. Na chwilę zamyka oczy i już po chwili zasypia pod wpływem słońca.

Sawyer kładzie Jane na koszuli którą zdjął ze siebie. Widzi jak ona słodko śpi. Sawyer rozbiera się po czym wskakuje do wody i zaczyna pływać.

Plusk wody budzi Jane. Nieco zdezorientowana rozejrzała się wokół przecierając oczy. Nie mogła uwierzyć, że zasnęła. To chyba to słońce. Siada i rozgląda się za Sawyerem.

Sawyer po chwili wynurzył się z wody. Swoimi rękami przetarł twarz a mokre włosy ułożył tak by mu nie przeszkadzały (czyli do tyłu Razz

). Po czym podpłynął nieco bliżej pod wodospad.

Jane ściągnęła ciuchy i w samym bikini cicho zsunęła się do wody. Tak samo cicho podpłynęła do Sawyera po czym zanurkowała, chwyciła go za nogę i wciągnęła pod wodę.

Sawyer zaczął się dusić ponieważ w tym samym momencie jak Jane wciągnęła go pod wodę on wypuścił powietrze. Spojrzał pod wodą na Jane jednak bardzo szybko wypłynał i zaczął kaszleć...

Jane też wypłynęła. Na twarzy malowało jej się poczucie winy.

-Przepraszam. To było strasznie głupie. -powiedziała ze skruchą. -Dobrze się czujesz?