Stacja 'Płomień' [od 9 dnia]

Juliet podeszła do Płomienia.
-Mikhail, to ja Juliet. Możemy porozmawiać?-krzyknęła

// A tak btw to Goodwin żyje Razz

tylko nie ma chętnego do jego roli, a po 2. Colleen wyjechała z wyspy a nie umarła Razz

//

Mikhail słysząc znajomy głos, wyczołgał się spod stołu, pod którym wymieniał przewody przy komputerze i wyszedł Juliet na powitanie.
Zabezpieczenia były wyłączone.
- Wchodź. Zapraszam - uśmiechnął się na tyle na ile mógł.

//eee tam ;p///

Juliet weszła do stacji i usiadła na fotelu.
-Chciała zapytać się jak się czujesz... i właściwie dlaczego nie przyszedłeś na pogrzeb?-powiedziała i uśmiechnęła się do mężczyzny.

- Jak się czuję? - zastanowił się chwilę. - Trochę boli mnie w krzyżu... dopiero co czołgałem się po ziemi i bawiłem z tymi wrednymi przewodami. Obraz czasami zawodzi, więc musze je wymieniać co pewien czas - o tym co zobaczył w bunkrze, a raczej "kogo" nie chciał jej wspominać.
- Nie byłem na pogrzebie. I nie byłem na wielu innych. Nie lubię opuszczać Płomienia. Jestem pewien, że Meredith miała godne jej pożegnanie.

-Rozumiem... Słuchaj rozmawiałeś ostatnio z Benem? Mówił Ci czemu Novalis wyjechała?

Gdyby Ukrainiec trzymał szklankę, pewnie by ją wypuścił.
Wiedział o "tajemniczych" właściwościach wyspy, ale o tym, że tutaj dzieje się wszystko dziesięć razy szybciej, to nie poinformowano go.
- Wyjechała? ... Przecież dopiero co przyjechała? - zdziwił się. - myślałem, że zostanie dłużej. Ostatnim razem widziałem ją przed pogrzebem, razem z tobą. A Ben... nie rozmawiałem z nim ostatnio. Ben jest teraz... chwilowo zajęty... ale ty pewnie wiesz lepiej.

-Niestety Mikhail... Nie mam pojęcia gdzie jest Ben i wcale mnie to nie obchodzi. A Novalis wyjechała dlatego że... Weszłam do domu Bena w momencie kiedy się całowali. Wczoraj Ben, powiedział mi że lepiej żebyśmy się rozstali... A tak, dodał jeszcze że to nie jest wina. Jak zawsze. Ale właściwie nic sie nie zmieniło... Ja zawsze byłam wolną kobietą.-powiedziała i uśmiechnęła się.
-A wiesz, że sprowadził do Utopii swoją córkę z kochankiem? I córkę jednej z tych rozbitków... Paranoja...

- Może przechodzi kryzys wieku średniego? - powiedziałem. - Faktycznie - paranoja. Nie mam pojęcia o co mu chodzi... dlaczego bawi się z tymi rozbitkami... martwisz się o niego?
- Ale gafa!
- Napijesz się czegoś?

-Kryzys wieku średniego hmm... bardzo trafne określenie. A i nie martwie się o niego. Już przestałam... Pewnie teraz znowu chodzi po dżungli i zaczepia rozbitków swoją psychologiczną gadką... Prawie jak jakiś cholerny akwizytor...-powiedziała i uśmiechnęła się w duchu, wyobrażając sobie Bena namawiającego jakąs kobietę do kupna odkurzacza.

- Akwizytorzy są niebezpieczni - zaśmiał się. - Uderzają zawsze z zaskoczenia. Ani się obejrzysz a wcisnął ci jakiś złom...
Mikhail wstał i zaczął przeglądać szafki w salonie, szukając czegoś czym mógłby poczęstować Juliet.
- Wspominałaś o córce jednej z "tamtych" - zagadnąłem. - O kogo dokładni chodzi? Ben nie przyprowadził jej chyba na badania, prawda?

-Nie wiem po co ją tu sprowadził... Jej matką jest Jane... ta pisarka. A Ben jest znany z różnych dziwacznych pomysłów,prawda? Smile

Bakunin zamyślił się...
- Ach tak... - wyciągnął wino czeskie oraz dwa kieliszki. Postawił na stole i otworzył butelkę. - Mam nadzieję, że będzie ci smakować. Osobiście wolę wódkę od wina, ale tutaj rzadko pije... myślę, że kieliszek, dwa nam nie zaszkodzi - uśmiechnął się.
- Nalał do trzy-czwarte kieliszka jak wymagała estyma i podsunął jeden Juliet.
- Może nie rozmawiajmy już o Benie. Chyba nikt nie jest w stanie pojąć tego co ma w głowie. Od pewnego czasu te dziwactwa trzymają się niego, ale...- urwał. - Za co się napijemy?

-Może.... za zdrowie gospodarza?-powiedziała i wypiła całą zawartość kieliszka.. na Boga kobieto to jest wino... Ale co tam ^^

- Nieźle - pomyślał po czym również dotrzymał jej kroku i wlał w siebie całą zawartość kieliszka. Jego wrażliwe podniebienie natychmiastowo odczuło smak tegoż wina.
- Jeden za gospodarza i jeden za gościa. Tego wymaga tradycja - uśmiechnął się i napełnił znów kieliszki.
Podniósł do góry by stuknąć się z Juliet.

Po toaście Juliet powoli zaczęła sączyć alkohol.
-Mikhail... Jak to się stało, to znaczy... dlaczego tu jesteś? To była Twoja decyzja? Zawsze sam... Przecież człowiek może zwariować.

- Żeby to zrozumieć... - zastanowił się - trzeba przynajmniej czterech kieliszków wina - uśmiechnął się dopijając swój do końca.
- To nie była moja decyzja, że trafiłem tutaj, do tej stacji - przyznał szczerze. - Gdy zostałem zwerbowany... tuż po czystce... nie miałem wielkiego wyboru. Mogę nawet powiedzieć, że siłą zostałem tu zamknięty... Ale po tylu latach spędzonych na wyspie... jestem zadowolony z życia w Płomieniu. Wyrzec się samotności... i tak musiałem... dawno temu.
Zdrowie!

Juliet po słowach Mikhaila nic nie zrozumiała. Po czuła tylko, że były mądre. Już szumiało jej w głowie ale mimo to wypiła kolejny kieliszek wina.
-Samotność... To chyba nawet chwilami nie jest takie złe. Czasami mysle, że przydałby mi się dzień wolny od Hydry, od Bena i całej reszty, taki dzień wolny od życia...

- Zawsze możesz poprosić o urlop. Ben wypuszcza wiele osób z tego co słyszałem, dla ciebie też powinien zrobić tą przysługę - stuknął się kolejnym kieliszkiem.
- Tutaj, na wyspie ciężko będzie ci odejść od tego wszystkiego. Zwłaszcza teraz gdy tamci się tu rozbili... a może po prostu potrzebujesz czegoś innego? Czegoś nowego... coś co na nowo pozwoliło by ci się odnaleźć pośród nas, Juliet. Twoje zdanie jest ważne. Możesz zmienić wiele rzeczy...
Dolał Juliet wina.

-Urlop? Ty sobie chyba żartujesz... Ben wypuścił stąd tylko Colleen i Novalis... Dwie kobiety, które kochał.-powiedziała i wypiła kolejny kieliszek wina. W głowie zaczęło jej się kręcić niemiłosiernie. Po chwili zaczęła chichotać.

- Myślałem, że Coleen... - przerwał zaskoczony tym co usłyszał.
- Jedna osoba mniej nie robi różnicy....
- A nieważne - uśmiechnął się.
Przyjrzał się bliżej rozbawionej Juliet. Rzadko miał okazję widzieć ją taką więc wstawił ten obraz w ramkę i umieścił w jednej z szufladek swojego umysłu.
- Co cię tak rozbawiło? - zapytał po kolejnym kieliszku. - Nastrój ci się polepszył Juliet. To dobrze, ponieważ ostatnio ciągle się smuciłaś...

Juliet była kompletnie pijana. Kolejnego kieliszka z winem nie potrafiła już podnieść. Uśmiechała nadal a po chwili powiedziała jakby do siebie.
-Dlaczego on mnie nie kochał? Znowu byłam czyjąś zabawką?-powiedziała i dalej zaczęła się śmiać. Po chwili jednak zsunęła się na podłogę. Siedziała na niej oparta plecami o fotel i przyglądała się Mikhail'owi.

- Ej! Spokojnie - rzekł Mikhail widząc lądowanie koleżanki. - Za dużo wypiłaś Juliet, ale zaraz na to poradzimy.... - wyciągnął butelkę "wody" i nalał jej do kieliszka.
- Masz, napij się - nie miał serca powiedzieć jej, że to jest naprawdę wódka, ale Juliet byłą już tak pijana, że pewnie nie rozpoznaje czy ma przed sobą Bena czy Mikaila. Przyklęknął obok niej.
- Nikt nie traktuje cię jak zabawkę Juliet. Nie myśl w ten sposób. Jesteś wspaniałą kobietą, wiesz o tym. Tylko masz za słabą głowę ale temu zaradzimy przy następnych spotkaniach - uśmiechnął się podając jej kieliszek z wódką.

Juliet wypiła "wodę" i skrzywiła się.
-Bleh... na tej wyspie nawet woda jest okropna-powiedziała i próbowała się podnieść jednak nie wyszło jej to.
-A tak w ogóle to ja Cię znam? Śmieszne miejsce-powiedziała rozglądając się po pomieszczeniu.

- W takim stanie nie mogę cię stąd wypuścić Juliet - wizja pijanej kobiety kroczącej przez dżunglę przemknęła mu po głowie... - teraz to na pewno nie mogę... - wizja rowu... - musisz zostać u mnie na jakiś czas... - paru drzew - zaopiekuje się tobą Juliet .
Złapał ją pod ramiona i podniósł do góry. Zawiesił jej rękę na swojej szyi i powolutku prowadził ją do
- Przecież ja nie mam sypialni... jednak to wino uderza do głowy...
Powolutku prowadził ją przez salon i ułożył na sofie.
Ręką dotknął jej biodra by ją ułożyć.
Poczuł to ... poczuł iskierkę.
- Potrzebujesz czegoś? - zapytał ze szczerym uśmiechem.

-Nie wiem-powiedziala i złapała go za rękę.
-Nie ciasno Ci w tym domku? Skąd ja Cie znam?-zapytała