Obozowisko na południowej plaży [od 9 dnia]

Gość

- Wtedy przyjechalbym do Ciebie, pocałowałbym Cie i powiedzial ze jestes kobieta mojego zycia i zapytalbym o to czy wyjdziesz za mnie - usmiechnal sie

- tak odrazu!? wcale bys mnie nie znal przeciez.. - zasmiala sie Shannon - wariacie - daje mu calusa - moze wcale bys mnie nie polubil! -

Gość

- No coz... zburzylas moja wizje... w takim razie dziekuje, ze sie rozbilismy tutaj... no ale moglibysmy juz wracac do domu

- a co zle Ci tutaj?! - Shannon robi wymuszona smutna mine - no dobrze... to ja sobie ide w takim razie!! - Shannon odwraca twarz od Jacka zeby nie widzial ze ona sie smieje

Gość

Jack sie zasmial - no cos Ty!! Świetnie mi tutaj, ale namiot zamienilbym na moje Jack Uzi Very Happy

- zazartowal

Shannon rozesmiala sie - ehhh masz racje - ciezko wzdycha ogladajac ich namiot - jutro caly dzien sie opalam ... nic innego nie bede robic tylko sie opalac, musze siebie przywrocic do porzadku - stwierdzila - czasami mi brakuje tej starej Shannon, nie przejmujacej sie i myslacej wylacznie o sobie - powiedziala zamyslona

Gość

- Gdybysmy wrocili do tego kim bylismy, to ja bym z Toba niewiele sie widziac... - posmutnial - dbalbym bardziej o pacjentow niz o Ciebie...

Shannon daje Jackowi calusa w policzek zeby nie byl smutny - pacjenci tez sa wazni.. taki Twoj zawod przeciez, ratowanie zycia - usmiecha sie

Gość

- No ale teraz sie zmienilem, teraz najwazniejsza jestes Ty - zlapal ja za reke

Shannon bierze reke Jacka i przyklada sobie ja do policzka. Usmiecha sie do niego przymykajac oczy - gdybysmy mieszkali razem to jednak bym nie chciala zebys zrezygnowal ze swojego zawodu -

Gość

- Nie zrezygnowałbym... ale ograniczyłbym go do normowanych godzin pracy... nic ponad siłe... a Ty w tym czasie chodzilabys na zakupy, z kolezankami na plotki, byloby pieknie nieprawdaz? - rozmarzyl sie ponownie Jack ale wiedzial ze ciezko bedzie im wrocic

Shannon rowniez rozmarzyla sie na sama mysl, wtula sie w Jacka mocno i caluje go namietnie - Ty to wiesz czego potrzebuje - smieje sie -

Boone spacerował dalej ze zpuszczoną głową... Zatrzymał się nagle przy namiocie Shannon i Jack'a. Niechcący wdepnął w jakąś gałąź, która złamała się pod jego ciężarem. Trzask napewno usłyszała para w namiocie. Widać było poruszenie w nim i znajome głosy siostry i Jack'a. Boone oczekiwał, że ktoś zaraz wyjdzie z namiotu..

Shannon robi przerazona mine - zobacze kto to... - daje calusa Jackowi i wyczolguje sie z namiotu. Widzi brata, ktory najwyrazniej nie jest w najlepszmy stanie... - Boone? co sie dzieje?? -

- Cześć siostrzyczko.. pewnie Wam przeszkodziłem... już sobie idę... - po chwili zatrzymał się i spojrzał na siostrę... nie mógł tak odejść bez odpowiedzi na pytanie.
- Przeraża mnie to wszystko.. mam chwile załamania... czekam tylko, kiedy ta wyspa nas zabije.. wszystkich... to tylko kwestia czasu, a my jesteśmy jak ofiary, które tylko czekają na rzeź...

Shannon mowi Jackowi ze zaraz wraca i wychodzi z namiotu. Odchodzi kawalek z bratem i mowi do niego przerazona - o czym Ty mowisz??? - Shannon lapie Boone'a za reke - cos sie stalo z Angel?? -

- Widziałaś Jej rany... sama widziałaś chmurę... Z Angel chyba wszystko w porządku.. właśnie idę do Niej... Nie mamy szans przeżycia na tej wyspie. Nie mamy też szans na wydostanie się z niej.. poza tym Inni tylko czekają, aby pogrywać nami jak kośćmi do gry. Ciężko jest mi się pogodzić z tym, że muszę tu żyć ciągle w stresie i napięciu, nie wiedząc, czy dożyję jutra.

Shannon byla przerazona tym co mowil jej brat - skad u Ciebie ten zanik nadzieji Boone? przeciez to wlasnie tu poznales wspaniala kobiete... wiesz mi ze mamy szanse przezyc na tej wyspie.. nie wiem jak z wydostaniem.. Boone'a braciszku - patrzy mu sie w oczy - wszystko bedzie dobrze

Boone spojrzał w oczy Shannon... w jego było widać łzy, w Jej niespotykaną pewność siebie. Role się zamieniły... to Boone teraz stał się nieporadny.. opuściły Go wszelkie siły, pozwalające na przetrwanie. Shannon za to, jak starsza siostra, z niesamowita mocą i chęcią do życia starała się nadać sens temu co spotyka ich na tej wyspie.
- Dziękuję Ci siostrzyczko.. jest lepiej... Mam Angel... muszę się Nią zająć... Muszę być silny, bo słabość nie pozwoli mi na przeżycie. - Boone przytula siostrę, szepcząc do ucha czułe: Dziękuję...

Shannon przytula brata do siebie - bedzie dobrze zobaczysz... Boone uwierz mi ze oni nie sa zli.. musisz dac rade.. pamietaj ze zawsze masz mnie - usmiecha sie do brata, gdy juz oderwali sie od siebie

Boone rewanżuje się uśmiechem... Po chwili mówi:
- Shannon, to ja lecę do Angel, pewnie tęskni Smile

A Ty wracaj do Jack'a Smile

Nie daj mężczyźnie czekać Smile

Musimy się jakoś zgadać na obiad we czwórkę, co Ty na to ? - Dodał wyraźnie w lepszym humorze, Boone/

- nie ma sprawy, tylko wy przychodzicie do naszej willi czy my do waszej? - rozesmiala sie Shannon. Ulzylo jej, ze Boone juz jest w lepszym nastroju. Badz co badz... naprawde ja przestraszyl tymi slowami..

- Hehehe... do willi powiadasz... Może być u Was, jest przestronniej Smile

Aha.. no to my podjedziemy naszym nowym autem - zażartował Boone.
- To na kiedy się umawiamy ?

- a wlasnie widzialam was, jak bylismy z Jackiem na zakupach w tej nowej galeri.. ladne to cabrio - rozesmiala sie Shannon - no nie wiem, obgdam jeszcze z Jackiem, bo nie wiem jak on w tym tygodniu pracuje, wiec Ciebie jakos powiadomie.. wysle sms -

- Jasne sis, wiadomo... ale i tak najgorsze są korki. Jak będę musiał stać moim porsche w tych korkach, to nie wiem. No dobra.. to będziemy w kontakcie, jakby co to będę dziś na MSN Chacie. Odezwij się tam Razz

heheh. Dobra, kochana siostrzyczko Smile

Ja to lecę do Angel, bo naprawdę chyba mnie z wałkiem przywita Smile

... Aha jeszcze jedno, po obiedzie lecimy wszyscy do teatru !!! Kupię bilety Smile

- Z uśmiechem na twarzy i mrugnięciem oka, Boone oddalił się od namiotu siostry