Obozowisko na południowej plaży [od 9 dnia]

Jane znajduje jakąś puszkę, wsypuje do niej zioła z woreczka, podpala je i zaczyna wdychać dym. Najpierw dostaje ataku kaszlu, ale po chwili to mija i zaczyna się czuć coraz lepiej. Gdy zioła się wypalają i dym znika czuje się tak jakby nigdy jej nic nie było.

-Dziękuję... babciu. -szepcze do siebie uśmiechając się z radością.

Sawyer wychodzi z dżungli trochę podrapany - kurde ale wymyśliłeś by iść tą niezbadaną drogą...gdybym wiedział ile będzie tam tych drzewek nigdy bym tam nie poszedł - powiedział Sawyer po czym spojrzał na swoje lekko krwawiące ręce

-Daj spokój przecież ie było tak źle

zażartował Vin po czym powiedział

-No ale przecież wiele nic ci się nie stało oprucz pary przecieć zobacz na moje plecy

i sciagnął koszulę po czym na plecach Vin-a było widać wiele ran które nie wygladały za dobrze

No niby tak...nie było aż tak źle - powiedział lekko oburzony Sawyer po czym spojrzał na plecy Vin-a - co ci się stało? - spytał zaciekawiony....-te rany musi koniecznie opatrzeć lekarz...

A coś ty się nagle taki opiekuńczy zrobił co?

spytał Vin po czym odpowiedział:

No tak...jak Jack to zobaczy to na pewno się ucieszy

//zbliżali się coraz bliżej obozowiska

Ja sie nie martwię o nikogo tylko o Jane. Jeęli nie chcesz to nie musisz ale wiedz że chyba jednak lepiej by to było dla Ciebie. Widzę przecież że pod twoją skórą są powbijane jakieś kolce...

Dobra może pogadam z Jack-iem ale później ok...teraz muszę trochę odpocząć...pójdę do cienia na chwilkę...a ty idż do Jane. Ona na pewno cię teraz potrzebuje...

Sawyer zaczął oddalać się od Vin-a jednak po chwili zatrzymał się i spytał - a ty skąd znasz Jack-a?

-To długa historia. Jeszcze dłuższa niż te krzaki przez które szliśmy. Tyle że chyba trochę mniej bolesna.

Zażartował lekko Vin jednak jego twarz posmutniała.

Wiesz ja mam nawet czas. Jane pewnie jeszcze jest w namiocie i śpi zmęczona. Więc jeśli nie masz nic przeciwko to usiądę przy tobie i chętnie się dowiem kolejnej ciekawej rzeczy - powiedział Sawyer

No dobra siadaj. Jednak wiesz...nie mów tego Shannon. Lepiej jak dowie się od Jack-a albo ode mnie. No dobra słuchaj. Gdy skończyłem 19 lat postanowiłem ścigać się z najlepszymi. Wtedy nie wiedziałem że ich samochody są aż tak szybkie. Gdy stanąłem na starcie poczułem, że nie dam rady...że mogę przegrać. No ale pojechałem. Jechałem ostatni. Gdy do mety zaczęło się robić blisko wcisnąłem cały gaz i wtedy nagle odpadło mi tylne koło. Straciłem panowanie nad wozem. Jadąc prawie 300 na godzine nie miałem szans go opanować. Miałem wypadek. Trafiłem do szpitala w ciężkim stanie. Moja lewa noga była złamana w 3 miejscach. Wtedy to poznałem Jack-a który powiedział mi że noga jest w złym stanie...że raczej wyląduje na wózku...kilka godzin później trafiłem na stół operacyjny i Jack mnie operował. Gdy obudziłem się już po wszystkim Jack powiedział że zrobił wszystko co w jego mocy ale obawia się że nie dał rady...ja wiedziałem że jest inaczej bo po paru dniach zacząłem ją normalnie ruszać. Jack uratował nie tylko mnie...uratował także moją pasję...dalej mogłem się ścigać i to dzięki niemu. Teraz pewnie mnie nie poznaje jednak jestem mu za to bardzo wdzięczny. Teraz wiesz skąd go znam. Jednak chyba chcę z nim pogadać...

Shannon wychodzi na plaze. Rozglada sie gdzie jestes Jane, gdzie Jack, Sawyer. Siada przed namiotem jej i Jacka i zaczyna obmyslac plan. Sama jeszcze nie dokonca wie czy dobrze robi. Musi koniecznie pogadac z Jackiem.

Jane siedzi na plaży przed szpitalem polowym [BTW fajna nazwa] i wygrzewa się na słońcu. Czuje się świetnie aczkolwiek jest osłabiona.

No to faktycznie nie miła sprawa. No ale czasem tak bywa w życiu. Wiesz ja się będę zbierał muszę zobaczyć co tam u mojego skarbeńka. Wiesz...mówię ci musisz pogadać i pobyć tu troche na plaży wtedy zobaczysz że jesteśmy jak jedna wielka rodzina - powiedział Sawyer po czym odwrócił się i...zauważył że Jane siedzi na piasku. - No to teraz będzie śmiesznie...muszę jakoś ukryć te podrapana ręce...albo dobra...

Jane miała przymknięte oczy i cieszyła się ciepłem słońca.

Sawyer podszedł do Jane od tyłu i zamknął jej oczy rękoma po czym powiedział - zgadnij kto to? - jednak po chwili nie wytrzymał i zaczął się cicho śmiać

Jane dotknęła jego dłoni i postanowiła trochę pożartować.

-David? Will? Joey? Matt? Oliver? Hans?

No dobra leć...nie przejmuj się wszystko się jakoś ułoży

po tych słowach opóścił wzrok w piasek

Sawyer wyczuł żart i powiedział - no niestety skarbie to tylko ja...Jack

-To nie są ręce chirurga i głos taki jakiś nie pasujący. -zsunęła jego dłonie ze swoich oczu. -Długo cię nie było, kochanie.

Musiałem załatwić kilka spraw ale już jestem - powiedział po czym spytał - jak się czujesz?

-Wspaniale! -w głosie Jane słychać radość i mnóstwo energii.

To dobrze. Wiem że to moja wina. Obiecuje że to się więcej nie powtórzy - powiedział po czym przytulił się do Jane - tak sie bałem

-A jak o ciebie, zazdrośniku. -Jane roześmiała się, ale zaraz spoważniała. -Mogę cię o coś zapytać?

Tak, pytaj o co tylko chcesz...już chyba dziś mnie nic nie zaskoczy... - powiedział lekkim głosem Sawyer