Bunkier [od 9 dnia]

Gość

Jack zakłada ubranie, o wiele bardziej nie pasujace do Shannon.
- To co? jesteśmy gotowi no nie? - bierze walizke Shannon i swoj plecak po czym wychodza z bunkra

- czekaj Jack - krzyczy za nim i ubiera szybko jakies dzinsy i bluzke - przeciez nie moge tak isc przez plaze. Wybiega za Jackiem.

//okolice bunkra//

Boone budzi się w samotności... wpierw lekko zamroczony szuka wzrokiem Angel.. po chwili dociera do niego, to co się stało wczoraj... Na twarzy Boone'a pojawił się smutek. Poleżał tak jeszcze trochę w zamyśleniu, po czym wstał i poszedł do pokoju, w którym była Angel..

Po posprzątaniu po posiłku z Danielle, Jane wyjęła z plecaka gruby notes i zaczęła pisać szkic powieści numer 3.

Angel obudzila sie, choc w sumie nie mozna bylo nazwac to snem. W pokoju zobaczyla stojacego Boone'a. Spojrzala na niego i bez slowa wyszla z pokoju idac do kuchni

Boone zmierzył wzrokiem mijającą Go Angel...
- Kochanie... porozmawiajmy !!! - Lecz było to uderzanie głową w mur Wink

Angel stanela, nie odwracajc glowy - a mamy o czym ? - powiedziala z lekka ironia, po czym weszla do kuchni zrobic sobie cos do jedzienia

Boone, jak cień podążył za Angel. Gdy znalazł się blisko Niej, rzekł:
- Nie rozumiem pytania, ... oczywiście, że mamy o czym. Tak naprawdę nie rozumiem Twojego zachowania. Przecież to co się stało między mną a Shannon, to przeszłość.

- przeszlosc ? - spytala - to zaszlo w wieczor przed wylotem, nie mow mi ze to przeszlosc ! - warknela

Jane taktownie wyniosła się ze swoimi rzeczami gdzie indziej.

- Dzień przed wylotem nie znałem Ciebie. Kochanie.. naprawdę, czy nie możemy o tym zapomnieć ??? Nie chcę już do tego wracać, bo mam Ciebie i tylko to jest ważne.

-o takich rzeczach sie nie zapomina Boone, jednak cos musisz czuc do siosty i to nie jest uczucie miedzy bratem a siostra - mruknela pod nosem robiac sobie kanapke.

- Kocham Ją jak siostrę i nic poza tym. Zapewniam Cię, że to co było między nami.. to tylko epizod, o którym powinniśmy zapomnieć. - Po tych słowach Boone, zaczął kroić chleb (z Dharmy)

- jakos mi jest ciezko zapomniec - spojrzala na Boone'a ze lzami w oczach- ciezko - wydusila

- Oj nie płacz... przytul się.. Chcę żebyś wiedziała, że tylko Ciebie darzę miłością. Wybacz mi... jeśli potrzeba czasu, to poczekam... ale nie zostawię Cię...

Angel wpadla w jeszcze wiekszy placz - nie wiem co mam teraz robic - mruknela zakrywajac twarz rekoma.

- Zostań ze mną, przy mnie... Tu i teraz... na tej wyspie. Żyjmy dla siebie. Zapomnijmy o tym co było przed katastrofą. Czas na nowe życie, na znalezienie nowego początku... - Boone nieśmiałym gestem stara sie objąć Angel ...

Angel troche sie odsunela- Boone, to nie jest dla mnie latwe pogodzic sie z tym ze...- urwala - potrzebuje czasu - mruknela cicho wycierajac lzy- przepraszam - wydusila udajac sie w kierunku pokoju.

Boone czuł się winny i poszedł na spacer w kierunku plaży.. Szedł przez dżunglę bijąc się z myślami

//jestem na plaży Razz

jakby coś

Jane słysząc, że w kuchni już nikogo nie ma wróciła tam ze swoimi rzeczami i ponownie zagłębiła się w pisaniu w myślach przeklinając brak chociażby maszyny do pisania, nie wspominając o laptopie.

Angel miala dosc siedzienia w bunkrze postanowila isc na plaze.

Boone wbiega prędko do bunkra, następnie kieruje się do pomieszczenia, w którym spała Angel. Wchodzi do środka i widzi puste pomieszczenie. Wybiega z niego prędko i rozgląda się po całym bunkrze. Angel nigdzie nie było... Boone'owi przyszły na myśl teksty o misiu polarnym i o czarnej chmurze. Przestraszył się, że mogło się coś stać jego ukochanej. Za chwilę był już na powierzchni i skierował się w kierunku obozowiska

//jestem w obozowisku jakby co

-Dobra, teraz trzeba jakiś tytuł wymyślić. -powiedziała do siebie na głos.

Libby usiadła na kanapie i zaczeła czytac ksiazke.

Paul wyszedł z pokoju. Podszesdł pod Libby i usiadł obok niej.