Stacja 'Perła' [od 9 dnia]

- podjelam decyzje.. czekaja pewnie na Ciebie - powiedziala i spojrzala w bok by nie patrzyc mu w oczy

Jack poczuł ostre ukłucie w sercu... W sobie... On też podjął już decyzję... Postanowił...
- Wiedz tylko, że Cię kocham...
Odwrócił się i powoli odszedł z opuszczoną głową...

- ja Ciebie tez - szepnela tak zeby tego nie slyszal i weszla do bunkra. Jest cala przemoczona... i pyta sie Matta cala sie trzesac - moge tu przenocowac? -

Jack wprost nie może uwierzyć, że to juz koniec... Koniec tego co miało być piękne...

Matt podszedł do niej i zatrzasnął drzwi. Objął ją i odgarnął jej mokre włosy
- Oczywiście, księżniczko... - Powiedział zdezorientowany i dodał - Shannon, zdejmij to, bo będziesz chora, a choroba tropikalna to nie jest najlepsze wyjście - dodał opiekuńczo
He... ty nie masz tu nic do przebrania - Pomyślał, podchodząc do swojego plecaka i szukając czegoś, w co mogłaby się przebrać. Wyjął jakąś koszule i podał jej - Może to nie jest najnowsza paryska kolekcja, ale myślę, że powinnaś się przebrać - dodał z uśmiechem - Tam jest łazienka, przebierz się - powiedział wskazując na drzwi
Faktycznie masz nie za ciekawie z tym facetem

-Jack!Co tu sie stało?-zapytała
-Skrzywdziłes moja przyjaciołke.Obievuje pogadamy jeszcze-krzyczy do jacka i biegnie

Danielle zobaczyła jakichś Kobiete i Mężczyznę
- Co tu robisz, Jack? - Zapytała, patrząc nieufnie na blondynkę i idzie za Nią

Shannon bierze od Matta koszule - dzieki.. - patrzy na niego troche smutna i idzie do lazienki sie przebrac. Zdejmuje spodniczke, bluze i stroj kapielowy ktory miala na sobie. Wszystko rozwiesza w lazience. Ubiera koszule ktora dostala od Matta... siega jej do polowy ud.. wyglada w niej troche zabawnie. Wychodzi z lazienki i niesmialo spoglada na Matta.

Matt uśmiecha się do niej rozbawiony - Jak już mówiłem, krzyk mody to nie jest... - podchodzi do niej, już poważniejszy - Co tam się działo? - popatrzył na drzwi i objął ją po przyjacielsku - Nic ci nie zrobili? - zapytał

Shannon spuszcza wzrok - rozstalam sie z nim... wtedy jak wybieglam.. pobieglam odrazu na plaze i zobaczylam - glos jej sie zalamal - oni szli razem, do naszego namiotu .. - zacisnela zeby zeby sie nie rozplakac - pogbiegl za mna, oddalam mu pierscionek - usiadla zrozpaczona na blacie jakiegos stolu, ale zaraz zeszla bo byl bardzo zimny..

Matt pogłaskał ją po złotych włosach - Przykro mi - szepnął, patrząc jej w oczy - Zobaczysz, będzie dobrze - dodał z nadzieją w głosie

Shannon usmiecha sie lekko ale jednak troche przez lzy - a Ty mi sie dziwisz ze ja chce stad sie wydostac.. -

- Nie dziwię ci się... po prostu żałuje, że chcesz tak szybko ode mnie uciec - puścił jej oczko

- przeciez zawsze mozesz wrocic ze mna - usmiecha sie lekko - sluchaj.. musimy isc do tych innych i powiedziec im o co chodzi.. i w ogole ja nie rozumiem dlaczego oni nam nie pomagaja sie stad wydostac.. -

- Nie wiem... - powiedział cicho
Nie wygadaj się. Nie wygadaj się. Nie wygadaj się... - powtarzał w myślach
- Ale w sumie nie mają powodu by nam pomagać. W dodatku, skoro ich tak nienawidzimy... - powiedział - I tak nie mam do czego wracać
Wolę zostać tu, z tobą

- ale nienawidzimy ich za to ze nas porywali.. zamiast nie wiem.. - Shannon jeszcze raz ryzykuje i siada na stole tym razem ostrozniej, podklada sobie pod posladki koszule... - wyjsc do nas na plaze powiedziec "czesc! mieszkamy na tej wyspie! zaraz wam sprowadzimy pomoc!" .. to jakies porwania itd... -

Matt się zaśmiał - "Cześć, jestem yyy... Allan i mieszkam na tej wyspie. Zaraz sprowadzę pomoc. Chcecie herbatki?" - Powiedział i popatrzył na jej reakcję

Shannon slyszac to z ust Matta rowniez sie rozesmiala - no ale nie powiesz ze to brzmi zle..!! -

- Źle na pewno nie... - powiedział roześmiany Matt - Ale co najmniej niedorzecznie - Poprawił ją

- czemu niedorzecznie? - spojrzala na niego pytajaco - przeciez jestesmy kulturalnymi ludzmi.. -

- Ale skąd wiesz jacy oni są? - zapytał - Rdzenna ludność jakiejś wysepki na środku oceanu, bez cywilizacji, ale za to z jakimiś bunkrami... - rozejrzał się tu - No, ale ja nie narzekam...

- a czemu Ty ich tak bronisz? - zapytala sie marszczac brwi

- Wiem, jak niezrozumienie potrafi skrzywdzić człowieka. "Brzydkie kaczątko", pamiętasz? - Powiedział ze smutkiem - Dlatego przestałem szukać winy w innych, a zacząłem naprawiać swoje błędy...

Shannon kiwnela glowa - moze masz racje..chociaz niedokonca sie z Toba zgodze.. a co do bledow to.. o jakich mowisz? -

- Wiesz, nie lubię o tym mówić, ale było kilka incydentów na studiach, przez które było mi później ciężko w życiu.. - posmutniał