Stacja 'Laska' [od 9 dnia]

-Nie jest aż tak cenna... Ani ja nie jestem tak naiwna jak Ci się wydaje.

- Wydaje mi się jednak, że wiele dla ciebie znaczy...- powiedział patrząc jej prosto w oczy.- Nawet... mogłabyś za nią zabić...

Niewiele myśląc przysunęła swoje usta do ust Jack'a i pocałowała go z głęboko idącym pożądaniem. Jednak w tej chwili jakby jej osobowość podzieliła się. Ta druga Aida poczuła niechęć to samej siebie. Kobieta odsunęła się i oparła ręce głowę o drzwi. Stała odwrócona tyłem do mężczyzny. Nie czekała na jego reakcję po prostu musiała poczekać na Shawna, aż otworzy jej drzwi, bo drzwi otwierały się mechanicznie od zewnątrz.

Jack spojrzał na nią z lekkim uśmiechem.
Nie wiesz w co właśnie się wpakowałaś, może wreszcie otworzysz te cholerne drzwi i pójdziemy szukać tej cholernej bransolety.
- Coś nie tak?- zapytał łagodnie.

-Wszystko jest w porządku.-powiedziała uderzając ręką w drzwi.
-Shawn!-krzyknęła, jednak chłopak nie przyszedł-cholera...

Jack patrzył jak kobieta wali ręką w drzwi.
Łatwo się denerwujesz kobieto
- Może poszedł gdzieś i już nie wróci, co?

-Wróci. Otworzy te cholerne drzwi i oberwie-powiedziała nadal nie odwracając się w kierunku Jack'a. Była na siebie wściekła i prawdopodobnie było jej wstyd...

- Możemy tu jeszcze umrzeć... Znajdą nas po paru dniach martwych. Nie możesz sama tego otworzyć?

-Tego nie da się stąd otworzyć. SHAWNNNN!!-krzyknęła. Coś zachrobotało i chłopak otworzył drzwi. Aida zmierzyła go wzrokiem i powiedziała do Jacka (w końcu odwracając się do niego przodem).
-Trzymaj się. -I wyszła.

CIemne terytorium

Jack zaczął mocować się z kajdankami, ale nic to mu nie dało...
Szlag by trafił tą kobietę...

Jack dalej próbował aż w końcu się poddał i postanowił poczekać aż kobieta wróci

Mechanizm otwierający drzwi zaskrzypiał. Aida weszła do środka. Niosła na rękach kilka owoców.
-To dla Ciebie, jeśli nie chcesz jeść kanapek-powiedziała, odwróciła się i zrobiła kilka kroków w kierunku wyjścia.

Jack popatrzył na nią tylko. Owszem, czuł głód, ale nie będzie nic przyjmował od tych ludzi. Milczał

-Radzę coś zjeśc jeśli nie chcesz umrzeć z głodu. W obozie nie będzie Cie kilka dni... Rozumiem, że człowiek może wytrzymac bez jedzenia ale...-powiedziała podchodząc do nieo i siadjąc n krześle. Chciała dłonią dotknąć jego policzka, jednak bardzo szybko zawróciła swoją rękę, opierając ją o krzesło.

- Wytrzymam- rzucił krótko- Kilka dni... Rozumiem, że zamierzacie mnie wypuścić? Zrób to teraz!- Krzyknął

-Nie będziesz na mnie krzyczał. Już Ci powiedziałam, że musisz być grzeczny, prawda? Więc ponawiam swoją prośbę... Bo inaczej możesz juz nigdy nie zobaczyć swojej córeczki..-powiedziała - No i w odpowiedzi na Twoją skormną prośbę "zrób to teraz" odpowiedź jest bardzo prosta. NIE.-powiedziała z naciskiem i przeszyła wzrokiem mężczyznę.

Jack spojrzał na nią spode łba i tylko prychnął
- Grozisz mi?

-Ja Ci nie groże. Ja Ci tylko dobrze radze.-powiedziała z uoczym uśmiechem.

- Spróbuj tylko tknąć moją córkę...- powiedział szorstko

-To co mi zrobisz? Oplujesz?-powiedziała spoglądając na jego skute ręce i związene nogi.

- Sama powiedziałaś między słowami, że mnie uwolnisz. Zresztą nawet tak mógłbym cię zabić

-To dlaczego tego nie zrobisz?-zapytała.

Jack popatrzył na nią lodowatym wzrokiem. Milczał

-Przykro mi, ale nie potrafię wyczytać alzuji z Twojego milczenia. Jeśli twierdzisz, że możesz mnie zabić... to proszę bardzo.-powiedziała stając na środku pomieszczenia. Nie była głupia pistolet w tylnej kieszeni spodni napawał ją spokojem xD

Jack tylko uśmiechnął się chciwie.
- Wybacz, ale to już nie moja wina, że tego nie potrafisz. Zapytam raz jeszcze. Myślisz, że jesteś silna stojąc sobie tam z bronią i nie skrępowana. Tak, daje ci to siłę... ale to tylko iluzja, uwierz.

-Ta iluzja trzyma mnie przy życiu....-powiedziała uśmiechając się do niego.