Stacja 'Laska' [od 9 dnia]

- Ja też - powiedział - Może wrócimy? - zapytał zadowolony z takiej perspektywy. Kiedy Juliet przytaknęła, oboje wyszli

**Cała ekipa po ogłoszeniu, że Badania skończone, przeniosła się z Claire do laski. Wszystko dokładnie posprzątane i schowane za "magiczną ścianą"**

Shawn skuł ręce Jacka.I posadził go na krześle. Przywiązał jego nogi do tegóż krzesła. Następie wział kubek wody i polał cieczą twarz mężczyzny.

Aida z założonymi rękami stała oparta o futrynę. Wpatrywała się w Jacka siedzącego na krześle i czekała kiedy się obudzi.

-Ja ide poszukać dokumentów...Miłej rozmowy-powiedział i puścił oczko kobiecie po czym wyszedł z pomieszczenia.

Jack budzi się pojękując coś...

Aida przystawiła sobie krzesło i usiadła na nim tak, że przednią częścią swojego ciała oparła się o oparcie krzesła. Oparła głowę na rękach i powiedziała:
-Pożal się Boże agent federalny...-wpatrywała się w Jack'a i ciężko westchnęła.

Jack spojrzał na nią spode łba
- Nie myśl, że wyglądasz jak Sharon Stone w takiej pozycji.- powiedział wściekły

Aida zaśmiała się i ujęła dłonią jego podbródek podnosząc jego głowę delikatnie do góry.
-Chojrak się znalazł... Myślałeś, że sobie poradzisz... sam? Na nieznanym terenie...-heh

Jack patrzył na nią wściekłym wzrokiem.
- Dokładnie tak myślałem. A ty uważasz, że jesteś silna siedząc tak bez kajdanek i związanych nóg?-zapytał chłodno

-Nie. Wiem, że jesteś silniejszy ode mnie. Ale to nie zmienia faktu, że dałeś się złapać jak dziecko.
-Wiesz co mówią....-powiedziała przysuwając swoją twarz bliżej twarzy mężczyzny. Ich usta dzieliło tylko kilka centymetrów... Aida dokończyła zdanie półgłosem
-Stary a głupi...-po czym odsunęła się od Jacka i uśmiechnęła się.

- Wiem co próbujesz przez to osiągnąć. I oszczędzę ci trudu, nie uda ci się- ciągle patrzył jej prosto w oczy, swoim zimnym spojrzeniem

Kobieta serdecznie zaśmiała się.
-Ty myślisz??-zaczęła ciągle chichocząc- Przeceniasz się...-powiedziała i spojrzała w jego lodowate oczy. Może i faktycznie było w nim coś co ją pociągało. Ale facet najwyraźniej za dużo sobie wyobrażał. Kiedy ochłonęła zapytała:
-Jeśli będziesz głodny... to powiedz to komuś.-Wstała z krzesła i podeszła do drzwi.

- Tak, tak myślę- warknął wściekle- Myślisz, że się przeceniam? Uwierz mi, ale nie. Po prostu wiem czego chce. A chcę wydostać się z tej cholernej wyspy!- krzyknął

-Czy ja na Ciebie krzyczę? Mnóstwo ludzi chciało by się stąd wydostać. Nie tylko ty... Ale to nie możliwe.-powiedziała z powrotem siadając na krześle.

- Co masz na myśli mówiąc, że to niemożliwe?

-Nikt się stąd nie wydostanie, bo po prostu to jest w tym momencie niewykonalne-powiedziała z cwaniackim uśmiechem.

Jack popatrzył na nią zdziwiony.

- Możesz dokładniej powiedzieć o co tu chodzi?

-Jack wierzysz w bajki?-zapytała uważnie mu się przyglądając.

- Nic mi o tym nie wiadomo.- rzucił krótko

-Heh. Bo widzisz na naszą wyspę nikt nie trafi... Nie widzą jej żadne radary i choć może Ci się to wydać bajką... to niestety tak jest. A my nie mamy żadnego środka transportu żeby się z niej wydostać.

Jack spojrzał na nią jak na człowieka kompletnie pozbawionego rozumu.
- Pieprzysz bzdury

Zaśmiała się.
-Odzywaj się jeszcze ładniej a w ogóle stąd nie wyjdziesz. I nie musisz mi wierzyć.

Jack spojrzał na nią z pogardą
- Nie chce mi się wierzyć, że to miejsce to jedno wielkie tajemnicze "coś". Poza tym, nikt nie powie mi jak mam się odzywać.

Podeszła do niego i wymierzyła mu siarczysty policzek. Po czym schyliła się i poparzyła mu w oczy.
-Ja będę Ci mówić jak masz się odzywać, jeśli nie chcesz, żeby Twoją głupiutką córeczkę spotkała jakaś krzywda.