Plaża za skałami

Sawyer nagle zrozumiał że przed chwilką zrobił bardzo głupią rzecz. Jego mina nagle posmutniała - przepraszam...przepraszam za to...to miał być miły wieczór....

-I jest. Jest cudowny. -Jane uśmiechnęła się dzielnie. -Po prostu chciałbym, żeby była tu, na wyspie. -powiedziała smutnym głosem. -Nie, to głupie. Nie powinno jej tu być. To zbyt niebezpieczne. Z Chayenne jest bezpieczna.

Sawyer przytulił Jane po czym powiedział - wiem...wiem że się o nią martwisz. Jednak nie chcę byś cały czas o niej myślała....tzn....nie chce by to głupio zabrzmiała chce tylko byś nie myślała cały czas o niej bo to cię wykończy.

-Wiem. -szepnęła wtulona w jego ciało. -Po prostu czasem tak strasznie za nią tęsknię.

Wiem Jane wiem - powiedział Sawyer po czym po chwili starał sie zażartował - ja za moim rumakiem też

-Myślałeś kiedyś by mieć dzieci? -Jane postanowiła zaryzykować. Musiała znać odpowiedź na to pytanie.

Kurde co mam jej powiedzieć...no chyba prawdę Jasne. Kiedyś jeszcze jak byłem kilka lat młodszy chciałem i chyba do dziś chcę mieć dzieci. Zawsze myślałem nad tym by mieć 2 dziec spokojny dom rodzinę - po tych słowach Sawyer posmutniał - ale mi sie to nie udało

-To tak jak ja. -Jane się uśmiechnęła.

//wywala mnie Cerber. cya jutro.

Sawyer usiadł i spuścił wzrok w piasek - Teraz gdy poznałem Ciebie wydawało mi się to nawet realne jednak tutaj na wyspie wszystko wydaje się proste...każdy wie że gdy się stąd wydostaniemy nic już nie będzie tak samo. Jesteś bardzo piękna i młoda - zdesperowany Sawyer nie wiedząc co mówi nawijał dalej - Teraz gdy tak siedzę obok ciebie czuję się jakbym był z tobą już od bardzo bardzo dawna. Jest mi z tobą tak dobrze że nigdy nie chciałbym się z tobą rozstać. Chciałbym spędzić z Tobą resztę życia.

Łzy rozbłysły w oczach Jane.

-A ja z tobą. Kocham Cię.

Sawyer spojrzał na Jane. Nie wytrzymał i rzucił się jej w ramiona. Uściskał ją bardzo mocno i czule jak nigdy dotąd. Wiedział że to co przed chwilą powiedział to były emocje jednak wszystko było prawdą. - Ja Ciebie Też Kocham - powiedział wtulony czule w Jane.

Jane objęła mocno Sawyera. Była szczęśliwa, niewyobrażalnie szczęśliwa. Kochała i była kochana. Sawyer chciał mieć dzieci, więc miała nadzieję, że pokocha też jej córkę. Odnalazła swoją rodzinę, swoje korzenie. Jedyną małą rysą na tym przeszczęśliwym obrazie było to, że jej brat Logan nie będzie w tym uczestniczył, że już nigdy go nie zobaczy. Po policzku spłynęła jej łza. Cieszyła się, że Sawyer tego nie widzi i szybko ją otarła.

-To najpiękniejszy dzień mojego życia. -wyszeptała cicho.

Sawyer był najszczęśliwszym facetem na ziemi. Czół się wtulony w Jane jakby to było coś czego by nigdy nie chciał tego nigdy zaprzestawać. - Wiem Jane...wiem bo czuję to samo - wyszeptał Sawyer po czym po jego policzku popłynęła łza szczęścia.

Oboje zasnęli w swoich objęciach. Obudziły ich pierwsze promienie słońca. Jane uchyliła powieki po czym zaraz je zamknęła i wtuliła się mocniej w Sawyera.

Sawyer obudził się. Zauważył wtuloną w siebie Jane. Nie chciał przerywać tej pięknej chwili. Otworzył oczy i patrzył na fale które byłe bardzo ładne. Nie wyobrażał sobie piękniejszego początku dnia. Wtuli w siebie mocno Jane po czym leżeli tak razem jeszcze kilka godzin.

Jane czuła jak promienie słońca nieco ją przypiekają. Zamruczała jak kto, powierciła się trochę i w końcu otwarła oczy. Była kompletnie rozespana. Czuła tuż obok siebie ciało Sawyera.

-Cześć, mój Książę z Bajki. -wymruczała sennie licząc na to, że nie śpi, bo jej oczy jeszcze kiepsko widziały.

Sawyer lekko się przeciągnął i powiedział - O...moja księżniczka już nie śpi? - spytał czułym głosem po czym pocałował Jane w czoło.

-Nie śpi. Jakże by mogła marnować czas spędzany z jej księciem z bajki na sen. -Jane pocałowała Sawyera w usta na dzień dobry. -Śniła mi się wielka wanna pełna gorącej wody. -powiedziała rozmarzona.

Sawyer chwilkę pomyślał i powiedział ... -dobrze wiesz że ten sen może się spełnić...wystarczy udać się do bunkru - lekko się uśmiechnął po czym pocałował Jane

-Tam zdaje się, że jest tylko prysznic. -Jane ziewnęła. -Zresztą wszystko mi jedno. Wszędzie mam piasek i chcę się go pozbyć.

Sawyer chwilkę się zastanowił...starał się zrobić poważną minę i powiedział - Może chcesz się pozbyć nie tylko pisaku ale może i mnie? - spytał poważnym głosem jednak w jego oczach widać było śmiech.

-Ciebie? Mowy nie ma. Jesteś na mnie skazany. Dostałeś dożywocie w jednej celi z Jane Weller. I nie masz jak uciec. -roześmiała się.

Sawyer przez uśmiech mówi - Dobrze że dostałem cele z tobą a nie z T-Bag-iem bo wtedy było by gorzej - zaśmiał się po czym pocałował Jane.

Jane oddała pocałunek, trochę niezdarnie bo nie mogła przestać się śmiać.

-To co? Idziemy do bunkra? Zjadłabym też coś porządnego. Mango trochę mi się przejadło.

No dobra czemu nie...chodźmy - Sawyer wstał po czym podał rękę Jane by jej pomóc

//okolice bunkra