Klif

-Shannon co ty wygadujesz?-Eli zaczeła płakac-Chodzmy z tad, prosze

- nie moge, tu konczy sie moja podroz.. jak pojawi sie Boone to powiedz mu, ze zawsze go kochalam ..i przeprosc go za moje nie docenianie.. - spojrzala na nia zaplakanym wzrokiem

-Shannon, prosze chodz wrocimy na plaze, błagam

- ale ja nie mam po co tam wracac.. tam juz nie ma miejsca dla mnie.. poprostu nie ma.. -

-Jest, Shannon masz mnie przeciez - wstała wzieła Shannon pod reke

- Ciebie jeszcze nie skrzywidzilam.. a ich tak.. - szepnela - ja sobie tego nigdy nie wybacze... nie chce tam wracac -

-Shannon, nikogo nie skrzywdziłas.Chodz wracamy-przytuliła przyjaciołke

- chce tu jeszcze troche zostac ok ? ... musze jeszcze pomyslec.. tu jest tak cicho i spokojnie... - szepnela

-Shannon wole abys tu sama nie była.Wiesz martwie sie o ciebie , a tu jest niebezpiecznie

- nic mi nie bedzie.. zreszta nie zalezy mi na tym, niech sie dzieje co chce - znowu siada na klifie

-Shannon jestes dla mnie jak siostra i martwie sie o ciebie

Shannon stara sie usmiechnac - dzieki... ale zostane tu jeszcze ok ?.. potem wroce -

Elisha przytuliła Shannon-Bede czekac na plazy-szpeneła i poszła

Shannon spoglada w dol klifu i nadal czuje sie beznadziejnie. Nie chce jej sie tam znowu wracac... ociera lzy i stara sie zebrac mysli.

Shannon wstaje i postanawia przejsc sie po dzungli.. poczula sie troche lepiej..

//ciemne terytorium//

Shannon wchodzi powoli na klif.. lzy bezglosnie splywaja jej po policzkach... a jej twarz zamienia sie w kamien, ktory nie czuje juz nic. Zycie jej juz dawno stracilo sens, ale dopiero ta wyspa pokazala jej jak bardzo..wlosy jej powiewaly na wietrze, przez moment jakby sie usmiechnela, taniec lez na jej twarzy byl coraz bardziej intensywniejszy...

Ben wszedł na Klif. Zobaczył na nim swoją córkę. Była w kiepskim stanie.
- Dzień dobry, Shannon - powiedział, podchodząc do niej. Nie był pewien, czy Córka go pamięta. To nawet dobrze - Co się stało? - Zapytał

Shannon przestraszona sie odwraca i patrzy na jakiegos mezczyzne - co? kim jestes? - pyta lekko przerazona - zreszta niewazne.. to juz nie bedzie wazne za chwile.. - patrzy w dol klifu

- Też kiedyś chciałem to zrobić. Dwa razy... - Powiedział. Shannon go jednak nie pamiętała. Usiadł na klifie - Siadaj. Chcę tylko porozmawiać. Z resztą, lepiej umierać bez świadków... - Przełączył się na dawno nieużywany, lekko zardzewiały tryb - 'manipulację'

- czemu chciales to zrobic ? - powiedziala patrzac na niego zaplakanymi oczami i siada na klifie - po co tu przyszedles wogole kimkolwiek jestes..

- Nie ważne kim jesteśmy. Ważne co robimy. Ja chciałem skoczyć, bo straciłem kogoś, na kim mi zależało... - Powiedział swoim uspokajającym głosem

- no widzisz to jestem w takiej samej sytuacji tylko podwojnej - powiedziala zrozpaczona - ta wyspa mi pokazala kim jestem.. -

- Tylko, że ja to zrobiłem. Kiedy nie udało mi się skoczyć, zagrałem w rosyjską ruletkę. Odratowali mnie i cieszę się, że żyję bo odzyskałem moją miłość - Powiedział - Ty też możesz ją pewnie odzyskać, jeśli tylko będziesz chciała - Dodał - Ta wyspa daje szansę. Trzeba ją umiejętnie wykorzystać...

- ja juz nie mam sily niczego odzyskiwac, a dla siebie nie widze szansy - powiedziala zrozpaczona - a nawet gdyby to nie wiedziala bym ktora... - spuscila wzrok, byla tak zalamana ze nawet nie zastanawiala sie kim jest ten czlowiek.. - moj brat nie zyje.. to nastepny powod do skonczenia z tym..

- Boone nie żyje? - Zapytał - Przykro mi. Ale to nie jest powód by z czymkolwiek kończyć. On by na pewno tego nie chciał - powiedział Ben, głaszcząc ją po ramieniu - Nie wolno tracić szans, bo możemy później żałować, że żadnej nie mamy. Wiesz, mam córkę. Ale poznałem ją dopiero niedawno. Nie wykorzystałem szansy, by wcześniej ją spotkać, a teraz żałuje - Powiedział, licząc na to, że rozjaśni jej w głowię