Obozowisko na południowej plaży [od 29 dnia]

- tez sie chetnie przejde - powiedziala z usmiechem

- W porządku. Jak wolisz. Ale my naprawdę żartowaliśmy. Chciałaś sprzątać. Może ja posprzątam, dobra ?

- ok - usmiechnela sie do niego - i wymysl cos na obiad - Claire bierze na rece Aarona i wychodzi z namiotu i przechadza sie po plazy..

- dobra to ja lece do bunkra bo klawisz niee moze czekać - powiedział z uśmiechem i pobiegł w stronę bunkra

==>okolice bunkra

- oook - krzyknela za nim i odprowadzila Desmonda wzrokiem - poszlabym obudzic Jacka ale mial ciezki dzien.. poczekam jeszcze troche i przejde sie do bunkra sama, zrobie cos do jedzenia i mu przyniose - usmiechnela sie do siebie myslac o tym pomysle. Rozklada sie na plazy ustawiajac do sloneczka. Lezac tak rozmyslala.. gdy wsypominala wydarzenia ostatnich dni to usmiech jej znikal z twarzy. Martwilo ja to ze wie gdzie sa inni, ale bala sie komukolwiek o tym powiedziec... bardzo tesknila za Boonem. Siada na piasku i zakrywa sobie dlonmi uszy zeby juz o tym nie myslec. Wstaje z miejsca i idzie do dzungli. Postanawia teraz zrobic juz cos do jedzenia... moze to jej da chwile wytchnienia od mysli..

//okolice bunkra//

Shannon idzie szybkim krokiem do namiotu Jacka. Widzac jak slodko spi wchodzi do niego i go delikatnie budzi - kochanie... kochanie obudz sie - mowi lekko przerazonym glosem

Jack obudzil sie zdenerwowany przerazonym glosem Shannon
- Co sie dzieje?- spojrzal na nia pytajaco

- nie nic - probowala sie usmiechnac ale widac ze jej oczy nadal byly przerazone - bylam w bunkrze i zrobilam kanapki dla Ciebie.. sa na przemian z dzemem jagodowym i truskawkowym.. mam nadzieje ze lubisz -

Jack wzial od niej kanapki, nadal patrzac podejrzliwym wzrokiem
- Co sie stalo, Shannon?

Shannon siada na kocu i wpatruje sie w horyzont - Des chyba zwariowal.. jakos tak dziwnie dzis rozmawial... - szepnela - zaczynam sie go bac.. -

- Co mowil?- objal ja ramieniem

Shannon zaczyna myslec zeby sobie przypomniec - ze jestem gotowa zeby wyruszyc z nim zeby poznac prawde.. stwierdzil to po tym jak wymierzyl we mnie bron i mowil ze mnie zastrzeli - robi pauze - chce wrocic do domu, zamknac sie w swoim pokoju, zakopac sie w lozku i nie wpuszczac tam nikogo przez najblizsze 50 lat -

Jack pocalowal ja w policzek przyciagajac do siebie.
- Nie przejmuj sie nim... To szaleniec, ktory zyje tu juz pare lat... I jezeli chcesz sie zamknac w pokoju to tylko ze mna- usmiechnal sie do niej

Shannon sie rozesmiala i polozyla glowe na ramieniu Jacka - Ty to potrafisz mnie pocieszyc i co my bysmy robili sami przez tyle lat - przymyka oczy -

- Siedzielibysmy w bujanych fotelach, starzejac sie. Rozmawalibysmy, smialibysmy sie...

Shannon wzdycha - taaa... - daje mu calusa w szyje - zjedz kanapki, chce zobaczyc czy Ci smakuja - usmiechnela sie do niego slodko - nie wiem jak lubisz wiec posmarowalam srednio grubo -

- Czyli posmarowalas je idealnie- powiedzial, co nie do konca bylo zgodne z prawda, jako ze lubil kanapki posmarowane bardzo cienko.

Shannon sie usmiechnela - widzisz jak ja mysle o Tobie - spojrzala w jego oczy swoimi maslanymi oczkami

- Widze, Twoje oczy mowia wszystko, kochanie- powiedzial szeptem

- jutro Ty robisz sniadanie - usmiecha sie szerzej i przygryza usta, poczym daje mu malego calusa

Jack oderwal sie od niej.
- Zartujesz sobie? Ja i sniadanie to jak ogien i woda. Jutro.... TY robisz sniadanie, najlepiej jajeczniczke na bekonie- powiedzial usmiechajac sie lekko

- nie kochanie, ja dzis robilam, Ty robisz jutro - mruga do niego rzesami

- To Ty robisz obiad i kolacje

- ehhh kiedys traktowales mnie inaczej - stwierdzila kladac sie na kocu - czy to zawsze po jakims czasie sie zmienia ? -

- Oh daj spokoj- powiedzial wzdychajac i kladac sie obok niej- juz sobie pozartowac nie mozna?