Bunkier - stacja Dharmy 'Łabędź' [od 29 dnia]

okolice bunkra ->

Hugo caly czas szedl za Tomem. Wszedl do glownej sali.
- Prosze rozgosc sie. Chyba nikogo nie ma procz nas.. - powiedzial i zasiadl na kanapie.

Desmond zaszedł nieznajomego od tyłu przyłożył mu lufe do skroni - RZUĆ BRON! -krzykną

Hugo widzac ta sytuacje szybko poderwal sie z kanapy i krzyczal do Desmonda machajac przy tym z przerazenia rekoma.
- Spokojnie, stary, nie rob mu krzywdy, to moj przyjaciel, uratowal mi zycie!

Thomas stal spokojnie, jakby sytuacja ta nie wywarla na nim wiekszego wrazenia.
- To tak witacie gosci? Przyszedlem tylko odprowadzic Hugo. Myslalem, ze jestescie bardziej przyjaznie nastawieni, przynajmniej tak opowiadal mi o was Hugo... - powiedzial powoli, po chwili dodajac:
- Zreszta, co ja tobie zrobilem abys tak mnie wital?

-Des, ale z ciebie nerwowy człowiek. Cześć Hurley. -Jane pojawiła się w głównej części bunkra ubrana w strój a la Lara Croft [pierwszy Tomb Raider filmowy Razz

] -Odłóż broń Des. Jeśli Hurley mówi, że to jego przyjaciel to pewnie ma rację. Tamci by mu nie uratowali życia.

Thomas odszedl od Desmonda na kilka metrow. Podszedl do nieznajomej, ktora wlasnie weszla do sali.
- Witaj, jestem Thomas Yorke, przyprowadzilem Hurleya, znalazlem go rannego i nieprzytomnego w dzungli. Zajalem sie nim i jest wszystko okej. No moze procz tego, ze ma zlamana reke. Jestem rozbitkiem tak jak wy. Hugo opowiadal mi troche o was, mowil cos o bunkrach i jakims komputerze.. Czy moglabys mi wytlumaczyc o co z tym wszystkim chodzi? - powiedzial. Rozejrzal sie poczym zasiadl na kanapie na ktorej wczesniej siedzial Hugo.
- Prosze, przysiadz sie, opowiedz mi o wszystkim - zaproponowal.

Hugo odetchnal z ulga.
- Jak dobrze, ze sie zjawilas Jane, myslalem, ze Desmond nas tu pozabija. - odpowiedzial. Poszedl do kuchni przyniesc cos do picia. Nalal wody do szklanek i podal jedna Thomasowi, inne Jane a jeszcze jedna mial do siebie. Usial na fotelu niedaleko kanapy i wsluchiwal sie w rozmowe Jane z Tomem. Moze dowie sie czegos ciekawego.

odłożył broń - Desmond już wiesz - powiedział - troche tak ale nikomu nie ufam

-To sobie pogadajcie. Ja mam coś do załatwienia. -Jane wstała i poszła po swój plecak. W drodze do wyjścia przystanęła przy Desmondzie.

-Pamiętaj o liście. Za 24 godziny od teraz gdybym nie wróciła.

- Trzymaj się - powiedział i odprowadził ją wzrokiem - ehh chłopaki mam nadzieje ze długo tu nie zabawicie ? jak widzicie mam gościa - pokazał na Oriane

Jane wyszła z bunkra

//okolice bunkra

Kobieta otworzyła oczy. Spojrzała na swoją nogę.
-F***! Jezu... jak to boli-zaczęła szeptać.
-Masz tu jakieś proszki przeciwbólowe?-zapytała głośno jakiegoś mężczyzny, nie wiedziała kto to jest bo miała jakoś dziwnie rozmyty obraz...

- Mam czekaj - powiedział i podał jej z woda - trzymaj chcesz jeść - spytał sie

-Nie dzięki...-spróbowała się podnieść jednak kolejna próba spełzła na niczym.
-Zabije tego gościa jak go dorwe...-wymamrotała jakby do siebie.

- Czekaj pomogę ci - powiedział - a teraz to raczej nic nie zrobisz bo jesteś tu uwieziona do póki się nie wyleczysz

-Gówno a nie wylecze.-kobieta była wściekła. Jeszcze chwila i miała ochotę wpaść w furie.

- Słuchaj chcesz iśc to drzwi są otwarte , nie dość ze się tobą opiekuje to jeszcze taką dostaje wdzięczność , myślisz ze nie mam nic innego na głowie - powiedział lekko zdenerwowany

-A ja do siebie nie strzelałam z byle powodu. Powiedz mi... on jest normalny?

- Słuchaj Sawyer jest normalny tylko postaw się na jego miejscu , ma dziewczynę i dziecko boi się o swoje dziecko ze inni go porwą ... teraz przez tą akcje Jane uciekała do lasu a Sawyer o niczym nie wie.. Oriana tak? mogę
się o cos spytać jak tu się znalałaś ? - powiedział

-Jasne. Tylko pozwól mi skończyć zanim strzelisz, ok? Otóż jestem podróznikiem... Wiesz, taki rąbnięty człowiek, który wraz ze swoją łódką zwiedza świat... Podczas jednej z "wypraw" kompas dostał zawału. Zachowywał się tak jakbym była w jakimś trójkącie bermudzkim. I nagle moja łódź na coś wpłynęła. Co oznacza, że straciłam ją na dobre. Rozwaliła się w drobne kawałeczki, ja schodząc pod pokład uderzyłam się w głowę. Straciłam przytomność. Obudziłam się dławiąc się wodą na jakiejś zakichanej plaży. Dookoła zero ludzi. Zrobiłam obóz w dżungli bo uznałam, że tak będzie bezpieczniej. Ale gucio. Tam pojawiała się jakas... "chmura", przerażający dymek... Musiałam uciekać. Nie chciałam, żeby to mnie zabiło... Ale jak widać tak czy inaczej narażam się na śmierć...

Desmond wziął wodę utlenioną - teraz będzie szczypać - powiedział odwijając bandaż -rozumiem ja tez tak miałem uczestniczyłem w samotnych regatach do okoła świata i coś poszło nie tak i tutaj wylądowałem - powiedział zakładając bandaż

Kobieta zacisnęła zęby a rękoma ścisnęła z całej siły poduszkę.
-I tobie uwierzyli. A mnie ten sukinsyn musiał postrzelić...

wiesz mnie też wcześniej chcieli zabić - powiedział - ale wykorzystałem sytuacje i uciekałem w las do swojej łodzi i odpłynąłem 2 tygodnie temu z tą a teraz znowu jestem tu ... czekaj ide wpisać swoje liczby - podszedł do komputera - jak bedziesz chciała to toalety to mnie zawołaj

-Poradzę sobie chłopczyku...-powiedziała po cichu opadając na poduszkę.

- Jak wyzdrowiejesz będę miał do ciebie prośbę - powiedział