Obóz rozbitków

-My mamy oboz na plazy.I przezyło duzo osob.Jednak nie chce juz tam wracac nie mam po co-posmutniała

-Naprawde?! Jak wiele? Cholera, ze tez nikogo nie spotkalismy do tej pory, a siedzimy tutaj juz przeciez tyle dni.. - odpowiedzial.
-Dlaczego nie chcesz tam wracac? Cos sie stalo? - zapytal z zaciekawieniem, mial nadzieje, ze dowie sie czegos konkretnego.

Elisha czuła sie jak na przesłuchaniu
-Naprawde jest tam wiele osob.A nie chce wracac bo mam swoje powody

-Dobrze, juz nie bede Ciebie meczyc, napewno glupio sie czujesz, ze musisz odpowiadac na tyle pytan jakiemus nieznajomemu facetowi. - Odpowiedzial.
-Swoja droga, zapomnialem sie przedstawic, jestem Thomas, a... ty? - zapytal nieznajomą.

-Elisha-przedstawiła sie

-Milo mi. - Odpowiedzial.
-Jak chcesz mozesz troche tutaj pobyc, odpoczac. - zaproponowal. Coprawda nielubil obecnosci ludzi, ktorych nie zna, jednak tym razem postanowil zrobic wyjatek. Mial nadzieje, ze dzieki temu dowie sie czegos wiecej na temat innych rozbitkow.

-Mi rowniez-odparła.Spojrzała na Thomasa i potem na Johna

John poczul wzrok nieznajomej kobiety na sobie.
-No tak zapomnialem sie przedstawic, jestem John, ale zapewne to wiesz. Natomiast Ty, z tego co mi wiadomo jestes Elisha. Witaj. Mam nadzieje, ze nie bedziesz sie krepowala w towarzystwie samych facetow. No w sumie jest tu jeszcze jedna kobieta, ale jej nigdy nie ma, ciagle gdzies ja nosi. - powiedzial usmiechajac sie do kobiety.

-Miło mi John- usmiechneła sie

-Ee.. no to coz, nie przeszkadzaj sobie, rozgosc sie, a ja ide nad strumyk umyc garnek. - powiedzial skolowany. Chwycil za garnek poczym udal sie nad pobliski strumien.

-ok-usmiechneła sie i spojrzała na Johna

Tom podniosl sie z ziemi i udal sie do szalasu w ktorym lezal nieprzytomny nieznajomy mezczyzna. Po drodze obejrzal sie za siebie aby sprawdzic czy Elisha niczego nie broi, jakos nie ufal jej, taka byla juz jego natura. Trudno bylo zdobyc jego zaufanie. Gdy juz wszedl do szalasu zwrocil sie do Olgierda.
-Tam przy ognisku siedzi pewna kobieta, przypilnuj ja aby nigdzie nie grzebala i nic nie nabroila. Mowila, ze jest rozbitkiem, podobno jest ich wielu. Jakos nie chce mi sie wierzyc aby miala dobre intencje, moze jest szpiegiem. - mowil jak najciszej do Olgierda, poczym wzial sie za oledziny rannego.

Olgierd wyszedl z szalasu. Zobaczyl piekna kobiete siedzaca przy ognisku. Podszedl blizej i przywital sie.
-Witaj, mam na imie Olgierd, a ty? - zapytal.

-Jestem Elisha-przedstawiła sie

-Milo. Skad sie tu wzielas? - zapytal, chcial ja zajac rozmowa aby nie mogla szperac po obozie.

-Leciałam tym samolotem - odparła

-My rowniez, lecielismy z przodu samolotu, przezylo nas tylko 5 osob. Dzis spotykamy was, myslelismy, ze nikt procz nas nie przezyl, a dzis pojawia sie nowa nadzieja. - odpowiedzial.

-Chce juz sie wydostac z tej cholernej wyspy-mrukneła

-Tez bym chcial sie stad wydostac, stracilem przez ta wyspe tyle cennego czasu. Chcialbym kontynuowac moje badania. - odparl miejac nadzieje, ze zaciekawi tym dziewczyne na tyle, ze rozmowa potoczy sie dalej i zacznie pytac sie kim jest z zawodu.

Elisha po rozmowie z chłopakiem usiadła pod jakims drzewem

Olgierd zauwazyl, ze jednak Elishy nie ciekawia tematy na temat nauki. Dziewczyna zostawila go i usiadla pod drzewem. Ten wiec postanowil rozsiasc sie pod innym i obserwowac dziewczyne, moze zobaczy cos ciekawego.

John wrocil spod strumyka z garnkiem w reku. Zauwazyl, ze kobieta siedzi pod drzewem, pod innym siedzi Olgierd, pozostalych nie ma w nigdzie w poblizu. -Thomas pewnie jak zwykle siedzi przy rannym, a Rachel pewnie jeszcze w dzungli.- pomyslal. Postawil garnek obok paleniska poczym przysiadl sie do dziewczyny. Siedzieli w milczeniu.

Tom zauwazyl, ze nieznajomy mezczyzna zaczyna otwierac oczy. Podekscytowany tym faktem powiedzial do niego:
-Witaj, nazywam sie Thomas Yorke, znalazlem ciebie w dzungli, byles ranny i nieprzytomny, jak sie czujesz?

Hugo widzial ciemnosc przed oczyma, po chwili zaczelo robic sie coraz jasniej, widzial jakies plamy przed soba, jakis niewyrazny obraz, wydawalo mu sie, ze ktos nad nim stoi i wpatruje sie w niego. Uslyszal jaki glos "...nazywam sie Thomas... ... byles ranny i nieprzytomny...". Obraz przed jego oczami zrobil sie ostrzejszy, teraz zauwazyl jakiegos mezczyzne, nigdy go wszesniej nie widzial, nie wiedzial kim on jest ani gdzie jest. Chcial rozejrzec sie do okola, jednak nie mial sily. Wydusil z siebie:
-K-kim jestes? Gdzie j-ja jestem? - pytal ochryplym ledwo slyszalnym glosem.

Elisha wyjeła ksiazke i zaczeła czytac.Po chwili spojrzała na Johna i potem znowu powrociła do poprzedniej czynnosci