Okolice bunkra

Sawyer szedl spokojnie przez dzungle, gdy nagle natknal sie na osobe ktorej szukal - Jacka.
Zaczepil go:
- Hej facet, podobno ty tu jestes lekarzem. Mam problem, odkad jestesmy na wyspie mam silne bole glowy. Moglbys cos na to poradzic? - spytal

Gość

- Zajmę się tym jak wrócimy na wyspie, ok? Teraz szukam młodego chłopaka imieniem Boone, widziałeś go może? - zapytał Jack.

- Przykro mi, dopiero tu przyszedlem. - odparl James - Jak go spotkam to dam ci znac. Zagladnij do mnie jak bedziesz w obozie.

Gość

- Jasne - odparł ironicznie Jack po czym oddalił się.

Charlie razem z kate zapuścili się do dżungli po drugiej stronie polany.
- Skąd wiedziałaś, że biorę? - zapytał nerwowo.

Gość

Jack po paru minutach biegu zauważył grupę ludzi. To Boone, John i nieprzytomna Shannon.
- Co jej się stało ? - spytał Jack.
Po tym pytaniu od razu zaczął sprawdzać co się z nią stało. Puls był wyczuwalny.
- To wstrząśnienie mózgu - stwierdził Jack.

Boone spojrzal na Jack'a i wyraznie zdenerwowany odparl:
- Nic jej nie bedzie?? Dlugo bedzie nieprzytomna?
Po chwili, gdy doszedl do siebie:
- Jack, gonilo nas 'cos'... juz prawie nas mialo, gdy nagle pojawil sie Locke i zabil bestie. Pierwszy raz na oczy widzialem tak duzego dzika, mutant jakis. Jedyna korzysc z tego, ze bedziemy mieli co jesc. Zabierajmy sie stad, Shannon potrzebuje byc w cieplym miejscu...

-Wrócę po tego dzika, będziemy mieć przynajmniej kolację.
Kiedy John dotarł na miejsce, dzika tam już nie było. Zostały tylko duże ilości krwi.
-Jak to możliwe. Dzik przecież wykrwawił się na śmierć, więc nie mógł uciec.
Kiedy John zastanawiał się jak to się mogło stać. Kątem oka zauważył przelatującą czarną chmurę.
-Chyba muszę odpocząć.
John trochę się przeraził i wrócił do Jacka i Boonea.
-Dzik zniknął. Musiało go rozszarpać jakieś zwierze. Więc nici z kolacji. Ja ide na plaże odpocząć

-Widzialam w zyciu rozne rzeczy i umiem jej dostrzec. Ale nie martw sie. Tajemnice tez umiem dochowac.-Kate uspokoila Charliego.
Przystanela. Na ziemi lezal metalowy odlamek. Kate uklekla i wziela go do reki.
-Chyba jestesmy blisko kokpitu.

- Faktycznie - mruknął Charlie - dziób samolotu powinien być niedaleko.
W tej chwili przed nimi ukazał się wielki wrak, leżący wierzchołkiem do góry.
- To tutaj - powiedział.

Gość

- Zaraz się obudzi, reaguje na bodźce, to bardzo lekkie wstrząśnienie... gdy już się obudzi przeniesiemy ja na wyspe, tu jest zbyt niebezpiecznie. Poza tym Kate i Charlie chodzą dalej po dżungli, jest już noc, a oni nie wracają. Zajmijmy się lepiej Shannon, a rano pomyślimy - odparł Jack.

- Dobrze Jack, powiedz mi co mam robic ?

Gość

- Musimy czekać, potem pomożesz mi przenieść Shannon na wyspe.

- Dobra, idzcie spac, ja zostane przy Shannon.

Shannon powoli otwiera oczy. Nagle orientuje sie gdzie jest i co sie stalo. Wpada w panike i zaczyna krzyczec.

- Shannon ?? Shannon ?? ... Wykrzyczal Boone, widzac jak siostra otwiera oczy...
- Spokojnie juz, jestem przy Tobie, wszystko bedzie w porzadku. Po chwili Boone odwrocil sie w strone Jack'a probujac zbudzic lekarza...

Shannon slyszac glos brata odwraca sie w jego strone. Jej oczy sa pelne lez i przerazenia. Wtula sie w brata szlochajac proboje mowic ze ona poszla tylko na chwile do dzungli i slyszala szepty.... dziwne szepty... ktory ogarnialy ja zewszad, a potem nic juz nie pamieta. Tulac sie do brata cala sie trzesie i nie moze sie uspokoic. - Ta wyspa mnie przeraza Boone, cos w niej jest nie tak... - wypowiedziala jakajac sie

- Jakie szepty ?? Powiedzial ze zdziwieniem Boone, po chwili dodal obejmujac Shannon: - Juz dobrze... stracilas przytomnosc, nie mysl o zlych rzeczach, obiecuje Ci, ze niedlugo opuscimy te wyspe, obiecuje... Jack, zaraz da Ci lekarstwo i wracamy na plaze, tam odpoczniesz... Dodal, drzacym glosem Boone...

- jakie lekarstwo?!?!? - wykrzyczala - uwazasz ze zwariowalam?!, ja naprawde cos slyszalam.... - Shannon zaczyna kaszlec i sie dusic, szybko zaczyna szukac torebki...

-Wchodzimy!-Kate bez wahania ruszyla w strone rozbitej maszyny.
Miala nadzieje ze znajdzie w koncu to czego szukala.

Gość

Jack zbudzony ze snu ujrzał przytomną już Shannon. Było już widno.
- Nie ruszaj się, bardzo kręci Ci się w głowie? Powiedz co zapamiętałaś ostatnio? - spytał doktor.

Shannon proboje sie nie ruszac ale nadal rozglada sie za torebka. Jest w beznadziejnej sytuacji bo nie chce zeby ktos sie dowiedzial o jej astmie, a z drugiej strony coraz ciezej jej sie oddycha. Stara sie opanowac i mowi powoli Jackowi - slyszalam jakies szepty, nie wiem konkretnie skad dochodzily bo gdzie sie nie odwrocilam tam bylo je slychac. Potem uslyszalam ze cos sie zbliza w moim kierunku i nagle ciemnosc...

Wchodząc do wraku zdenerwowany Charlie powiedział:
- Przepaszam, muszę do toalety!

Gość

- Shannon, musisz odpocząć. Boone, pomóż mi ją przenieść - powiedział Jack.

- Ok Jack, mow co mam czynic... Wracamy juz na plaze ?
Po tym pytaniu, Boone szepnal do Shannon:
- No to idziemy, opowiedz mi jeszcze raz o tych szeptach.
Po czym, poglaskal Shannon po glowie, otarl reka jej policzek a na koncu dal buziaka.